Inheemse Volken willen respect en erkenning van de wijze waarop wij met moeder aarde omgaan en onze natuurlijke omgeving in stand houden. Tijdens de conferentie in Peru van 13 – 18 oktober 2019 werd gesproken over beschermde gebieden. Inheemsen uit Latijns America en het Caraïbisch gebied hebben gedemonstreerd hoe wij onze gebieden in stand houden. Met ondersteuning van IUCN, de grootste milieu organisatie die in de wereld over beschermde gebieden gaat, en het ICCA consortium (Indigenous and Local Communities Conservation Areas) dat als eerste wereldwijd opkwam voor de inheemse bestuurssystemen voor het beschermen van traditionele leefgebieden, hebben Inheemse vertegenwoordigers uit Latijns Amerika en het Caraïbisch gebied met elkaar gepraat over het versterken van onze eigen structuren en erkenning daarvan door nationale overheden.

Er is nog veel om over na te denken. Echter is het duidelijk dat als wij erkenning van onze eigen bestuurssystemen willen krijgen, we deze structuren zichtbaar moeten maken. Als IUCN bereid is onze structuren met onze eigen regelgeving toe wil voegen als aparte categorie aan hun reeds 6 bestaande categorieën, is erkenning op nationaal niveau dichterbij gekomen. Wij hebben geen door de overheid beschermde gebieden in ons grondgebied nodig waarbij de regelgeving tegen onze traditionele regels in gaat. Inheemsen zijn de beste bewakers van moeder aarde en alles wat daarop leeft. Niet milieuactivisten en anderen die oplossingen zoeken voor het behoud van ons milieu. Zij vergeten daarbij vaak het respect voor moeder aarde. Acties worden genomen met de ene hand terwijl met de andere hand grote vernietigingen worden toegebracht. Niet voor niets zijn vele beschermde gebieden, bijna allemaal, gelokaliseerd in de traditionele leefgebieden van inheemse volken! Wij kunnen met onze traditionele bestuur- en beheerssystemen, onze eigen traditionele leefgebieden in stand houden. Wij zijn er dan wel verantwoordelijk voor dat we onze waarden, kennis en ervaringen overdragen aan de volgende generaties.

Het ICCA consortium zet zich er voor in dat projecten kunnen worden uitgevoerd om de traditionele leefgebieden in stand te houden en te beschermen. Op nationaal niveau mogen inheemsen zelf invulling geven aan hoe zij dat willen doen, er is namelijk recht op zelfbeschikking die wordt gerespecteerd door het ICCA consortium. In Latijns Amerika hebben de inheemsen aangegeven dat zij het niet eens zijn met het woord “consortium”, omdat dit verwijst naar een TIJDELIJKE samenwerkingsverband. En dat zijn onze traditionele woon- en leefgemeenschappen niet. Onze bestuur- en beheerssystemen waren er al voor het consortium bestond en zullen ook voortbestaan zonder het consortium. Als instituut is het consortium er wel tijdelijk om ons te ondersteunen. In de Spaanssprekende Latijns Amerikaanse landen worden deze gebieden dan ook Ticca’s(Territorios y áreas conservados por pueblos indígenas y comunidades locales) genoemd. 

Wij moeten in Suriname nog een goede discussie voeren over hoe wij dit zien, welke naamgeving wij eventueel willen gebruiken, wat de criteria moeten zijn, en de structuur en regelgevingen. Wij moeten ons zelf nog de vraag stellen of wij onderdeel willen zijn van dit wereldinitiatief. Niet alle inheemsen in de wereld hebben hier nog een mening over gevormd. Waarschijnlijk kunnen wij binnenkort via Small Grant Programs in aanmerking komen voor projectfinanciering die met gelden van een Duitse donor dit initiatief ondersteunt. Het uitvoeren van initiatieven die onze traditionele bestuur- en beheerssystemen ondersteunen is altijd goed. Wij houden jullie op de hoogte van die ontwikkelingen. Zie in het Spaans, Declaracion-Lima-2019. Eind van deze maand wordt de officiële declaratie van het 3e congres van Latijns Amerika over beschermde gebieden, III CAPLAC, gepresenteerd en zullen wij die ook posten.